Mine

by Gość 26/11/13, 10:06 pm

Imię i nazwisko:

Mineyo Ieyasu, chociaż po przybyciu do świątyni oraz biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia, dla bezpieczeństwa, przedstawiła się jako Yoko Shimizu.

Wiek:

20

Profesja:

Cesarstwo

Status:

Księżniczka

Wygląd:

Mineyo ma typową japońska urodę. Długie sięgając do pasa czarne włosy oraz prosta grzywna kończąca się nad barwami. Brązowe oczy bystry spoglądają na świat okolone długimi rzęsami. Jasna i delikatna karncja kontrastuje z ciemnymi włosami.
Księżniczka jest średniego wzrostu. Gibka, ale też nie za bardzo przystosowana do długich podróży pieszo czy też długich pojedynków. Wszak nikt nie wymagał nadzwyczajnej zwinności i sprawności fizycznej od księżniczki.
Na strój Mineyo zawsze składało się tradycyjne japońskie kimono. Każde z nich miało misternie haftowane wzory pasujące do kolorów materiału. Do tego jedwabne obi. Włosy starannie uczesane i przyozdobione by w całym stroju Mine prezentowała się jak najdoskonalej. Jedynie podczas czasu spędzanego na ćwiczeniach z tassenem zakładała nieco swobodnieszy strój.
Obecnie Mine została pozbawiona całej swojej wspaniałej garderoby. Aktualny strój księżniczki jest zdecydowanie skromniejszy.

Charakter:

Na pierwszy rzut oka można uznać, że Mine jest typową księżniczką – rozpieszczoną i wywyższającą się ponad innych – i taka też jest.
Księżniczka jest patriotką i kocha swój kraj bezgranicznie, a czasami nawet i z lekką przesadą. Wszystko, co japońskie jest najlepsze i najcudowniejsze. Co ciekawe dla ojczyzny naprawdę jest gotowa zrobić wiele. Drugą stroną patriotyzmu Mine jest jej jawna niechęć i wrogość do cudzoziemców i tego, co nieznane. Nie boi się tego, co nowe, lecz lepiej żeby te nowe rzeczy czy ludzie zostali tam, skąd pochodzą.
Na pewno nie można powiedzieć że jest skromna. Raczej nieco próżna i przekonana o własnej wyższości i wspaniałości. Zawsze powtarzano jej, że jest piękna, więc z czasem sama zaczęła tak o sobie myśleć.
Nie chętnie daje sobą dyrygować lecz lata wypełniania obowiązków i poleceń rodziców pozostawiły swój ślad. Czasami na polecenia reaguje automatycznie, przez nawyk.
Samotność była od zawsze najlepszą przyjaciółką księżniczki. Będąc tylko i wyłącznie w swoim towarzystwie Mine pozwalała sobie na chwilę bycia sobą bez ciągłego ostrzału spojrzeń całego dworu. Jednak nie opuszczała ją świadomość, że gdy tylko przekraczała prób swojego pokoju na powrót przybierała maskę chłodnej elegancji.
Mine wbrew pozorom jest raczej skryta i nieskora do zaprzyjaźnieni z każdym kto jest dla niej miły. Raczej nieufna, ale tego nie okazuje. Prawdziwe emocje są nie wskazane na twarzy cesarskiej córki.
Księżniczka jest dumna i honorowa.
Po wydarzeniach z ostatnich tygodni Mineyo musiała przestawić swój system wartości. Jednakże nie udało jej się to nawet w połowie. Nie łatwo pozbyć się nawyków i przyzwyczajeń nabytych przez lata.

Umiejętności:

- Ikebana
- Kaligrafia
- Chanoyu
- Jazda konna
- Taniec

Ciekawostki:

- Mineyo i Hajime są dziećmi tej samej kobiety, co sprawiło, że dziewczyna czuje się z nim najmocniej zwiana.
- Przez swój przesadny patriotyzm jest nieco nieufna w stosunku do Eona, pomimo że wychowywali się razem. Nigdy nie dała mu tego odczuć. Nie mniej jednak starała się go unikać.
- Czwarta w kolejce do tronu
- Umie posługiwać się tessenem
- Ma bardzo lekki sen, przez co bardzo łatwo ją obudzić.

Historia:

Mineyo przyszła na świat w rodzinie cesarskiej, jako pierwsza córka oraz czwarte dziecko władcy Japonii.
Od najmłodszych lat dorastała w przepychu i luksusie wraz ze świadomością, że jej jedynym celem w życiu jest wyjście za mąż i wydanie na świat dzieci.
Wczesne dzieciństwo spędziła raczej bez żadnych wielkich wydarzeń. Jedyne, co robiła mała księżniczka do zabawa z starszymi braćmi i młodszą siostrą. Niegroźne psoty, figle zabawy, którym towarzyszył śmiech i radosne pokrzykiwania dzieci. Ten czas jednak minął szybko i bezpowrotnie.
Gdy tylko Mineyo osiągnęła odpowiedni wiek rozpoczęła naukę kaligrafii, układania kwiatów, parzenia herbaty. Uczono ją jak należy zachowywać się w towarzystwie, co jej wolno, a czego nie.
Lata mijały i Mine pogłębiała wiedze, szlifowała kaligrafie oraz konwersację. Nigdy nie miała pociągu do muzyki, wiec zaniechano prób szkolenia dziewczynki gry na instrumentach. Zostało to jej zrekompensowane pięknym głosem, którym z chęcią czytała na głos poezję.
Będąc nastoletnią dziewczyną, Mineyo zaczęła zazdrościć braciom możliwości kształcenia się w kierunku posługiwania się bronią białą.
Zaczęła dążyć temat, nauczenia także i jej, tak długo dopóki zezwolono Mine na naukę. Jednakże nie dopuszczono księżniczki do mieczy. Musiała się zadowolić tessenem, wachlarzem bojowym. Pogrymasiła trochę, ale w końcu dała spokój. Cieszyła się, chociaż z tego.
Wielu uważało, że to zbędna umiejętność zwłaszcza dla księżniczki, bowiem dzień i noc zamku pilnowała staż. Ale dziecko chciało i na ten temat dyskusja została zamknięta.
Wolny czas Mine spędzała w gronie rodziny i paru bliskich znajomych. Jakoś nigdy nie ciągnęło jej do posiadania grona wielu fałszywych przyjaciół, jakich nie brakowało na dworze. Kiedy nie musiała się doszlifowywać swoich umiejętności spędzała czas w towarzystwie rodzeństwa i znajomych. Jako córka cesarza cieszyła się zainteresowaniem wielu osób pragnących jej przyjaźni i względów. Dziewczyna spędzała czas w ich towarzystwie zaśmiewając się z dowcipów i słuchając komplementów. Z chęcią brylowała na przyjęciach skupiając na sobie uwagę. Nie mniej jednak za promieniom uśmiechem kryła się jedynie pogardą i znużeniem słuchaniem tego samego.
Z czasem księżniczka zaczęła wchodzić w wiek, w którym kandydaci zaczęli starać się o jej rękę. Zakres potencjalnych kandydatów ograniczał się tylko i wyłącznie do arystokracji.
Czas płynął dalej. Księżniczka dorastała zamknięta w zamku niczym w złotej klatce. Nie narzekała jednak, ponieważ wszystkie jej zachcianki, widzimisię i wszelakie fanaberie zostawały zaspokajane przez pałacową służbę. Mine nie narzekała na swoje życie.
Patrząc z boku na świat Mine wydawał się różowy. Pełen zabaw, luksusu i wszystkiego, co najlepsze. Wszak była dzieckiem cesarskiej rodziny. Tak naprawdę z czasem Mineyo miała tego dosyć i szukała wytchnienia w spacerach po ogrodzie.
Aż tu nagle wydarzyło się tyle rzeczy na raz. Cesarz został otruty rzekomo przez swojego najstarszego syna. To był szok dla dziewczyny, której świat do tej pory był poukładany i stabilny. Dotychczasowe sojusze się posypały, przyjaciele stali się wrogami.
O ile jej bracia walczyli, to Mine i jej siostra mogły tylko uciekać z pałacu jak najszybciej się dało. Jednakże podczas ucieczki drogi rodzeństwa się rozdzieliły. Każdy powędrował w swoją stronę.
Pozostawiona sama sobie dziewczyna nie wiedziała, co może robić. Do tej pory to ona wydawała polecenia i je wykonywano. Nie posiadała za bardzo umiejętności, które pomogłyby jej przeżyć z dala od świata jaki znała.
Ostatecznie schroniła się w jednej ze świątyń w Kioto, gdzie żyje pod innymi imieniem i nazwiskiem oraz nową historią życia.

Multikonta

Brak