Miyako (Kasumi Ieyasu)

Imię i nazwisko:
Ongiś Kasumi Ieyasu, dziś zaś przedstawia się jako Miyako

Wiek:
44 lat

Profesja:
Cesarzowa / Gejsza

Status:
Cesarzowa / Jimae Geiko

Wygląd:
Subtelna. Tajemnicza poprzez swoją postawę, drobną sylwetkę, wyprostowaną posturę, dumnie uniesiony podbródek. Pełna sprzeczności. Urody delikatnego kwiatu, siły najstarszego ze smoków. Kasumi była kobietą rozpoznawalną w całej Japonii, bo nie ma drugiej takiej... i nie będzie. Nawet jej matka nie mogła poszczycić się taką urodą. Ale do szczęścia, do całkowitej władzy nad mężczyznami wystarczyłyby jej tylko usta. Pełne, niewielkie, delikatne, różane, miękkie, kryjące za sobą prawdziwe perły ujawniające się skromnie podczas największych radości. Kuszące, niedostępne, zakazane, a jednak długo nie dające spokoju, błądzące po przestrzeniach umysłu, bezczelne. Niewielki nos, co tu dużo mówić, nos jak nos, przyrząd do łapania powietrza, pozwalający na ruch klatki piersiowej, czynnik gwarantujący istnienie. Zwykły nos. Para oczu. Banalnie określonych zwierciadłami duszy. Czy w takim razie dusza jej jest delikatna? Przejrzysta? Trochę pusta? Jasne ślepia, niebieskie ogniki, iskrzące, beztroskie, uważne, bystre... nadzwyczaj mądre. Raz takie, raz takie, nieokreślone, zmienne, kapryśne. Ha! Czy oczy mogą być kapryśne? Gdy skrywają się pod wachlarzem gęstych ciemnych rzęs - z całą pewnością mogą sobie pozwolić na kapryśność. Smutne oczy. Delikatna twarz, stała i niewzruszona, dumna, choć nie pewna swoich możliwości. Opatulona niespokojnymi ciemnymi falami, smoliścieczarnymi kaskadami. Przyozdobiona najróżniejszymi klejnotami, cenną opaską, ongiś koroną. Choć tak delikatna, jest kobietą z krwi i kości, swoim ciałem potrafi zadowolić mężczyznę, a czy nie o to chodzi w egzystencji kobiety? Przy wzroście 165 waży niecałe 50kg. Od tej kobiety bije świeżością, młodzieńczością, którą wielu zgubiło po drodze. Mimo wieku wciąż wygląda na młodszą aniżeli jest. To atut. Zaczęła tak sądzić po ukończeniu pewnego progu wiekowego. Typowe dla kobiety, prawda?

Charakter:
Na pierwszy rzut oka wydaje się być lepsza od wszystkich innych. Nie, nie wyraża tego ani poprzez podnoszenie wysoko podbródka, ani za pomocą słów. Coś w jej stylu bycia jest takiego nieuchwytnego, coś co chciałoby się złapać i już nigdy z rąk nie wypuszczać.
Zapewne pewna siebie. Gdzieś gubiąca ją nieśmiałość i naiwność pierzchły kiedy tylko postawiła kilka samodzielnych kroków pośród świata pełnego chaosu, intryg i mistyfikacji. Rozważna a jednak cechuje ją spora dynamika. Nie znaczy to jednak, że nie umie milczeń. Wręcz przeciwnie. Bez wątpienia urodzona oratorka. Mówczyni. Elokwentna zważywszy na pozycję, którą przez wiele lat pełniła. Zmysłowa. Mogłaby być idealną kochanką. Doprowadzać do spazmów rozkoszy. Jest wachlarzem tysiąca emocji. Tysiąca masek, jakie zakłada każdego dnia. Mówi, że to ma chronić jej osobę. Jej prywatność. Mówi, że to pozwala jej unosić się na powierzchni wody a nie w niej tonąć. Enigmatyczna. Wciąż pełna tajemnic i niespodzianek. W środku miękka jak miąższ soczystej gruszki. Delikatna. Starająca się to wszystko ukryć pod zabijającą twardością pozorów.
Po prostu - kobieta.

Umiejętności:
- czytanie i pisanie
- kaligrafia
- etykiety
- retoryka
- śpiew
- tańce klasyczne, dworskie, z wachlarzem
- gry na Koto
- układania kwiatów (Ikebana)
- ceremonii i parzenia herbaty (Chanoyu)
- haftowanie
- znajomość historii i historii rodów
- jazda konna

Ciekawostki:
- jest leworęczna
- wraz z cesarzową zaginęła bezpowrotnie korona, którą nosiły małżonki cesarza od przeszło dziesięciu wieków, szafirowy klejnot oprawiony w srebrny łańcuszek, obrączka ślubna i haftowana chusteczka przedstawiającą chryzantemy. Wszystko to Kasumi ukryła w sobie znanym miejscu
- jako gejsza nigdy nie oddała się żadnemu mężczyźnie, co czyni ją jeszcze bardziej intrygującą
- to, jak używać wachlarz w celu obronnym pokazała jej własna matka
- interesuje się nie tylko literaturą japońską, ale także europejską, a czytanie było zawsze czymś, co umilało jej długie godziny w pałacu

Historia:
I właśnie wtedy myślisz, że masz już wszystko. Nie, nie myślisz, masz od tego ludzi, to inni myślą za ciebie, nie możesz się zbytnio męczyć, osobie takiej jak ty nie wypada... Ty masz po prostu rodzić dzieci, zaspokajać, być i wyglądać pięknie. Kasumi na tym stanowisku sprawdza się doskonale, bo tak też została wychowana, do tego od początku była przeznaczona i tylko po to się urodziła.
Pochodziła z rodziny arystokratycznej, blisko związanej z dworem Ieyasu'ów. Była najmłodsza z rodzeństwa - drugie dziecko i zarazem pierwsza córką swego podstarzałego już pana ojca oraz jego młodziutkiej faworyty wśród żony. Od dziecka wiedziała do jakiej roli jest przeznaczona i kim zostanie w przyszłości, gdyż jeszcze za życie pierwszej małżonki cesarza postanowiono, iż  pierwsza córka wiernego dowódcy wojsk zostanie drugą małżonką cesarza. Traktowano to jako zaszczyt, toteż na Kasumi zawsze dmuchano i chuchano oraz starannie przyłożono się do jej dworskiej edukacji. Wdała się w swoją matkę, wyrosła na tak samo urodziwą i wraz z jej mlekiem wyssała ambicje, które w przyszłości przejawiała na dworze. Cesarzowi przypadła do gustu nie tylko pod względem wyglądu, ale i faktem, że była oczytana, potrafiła wyrazić swoje zdanie i wiedziała, kiedy lepiej nie okazywać, że wie tyle samo, ile mężczyźni w jej otoczeniu. Widział w niej towarzyszkę, nie tylko ozdóbkę przy swoim boku. Służba twierdziła, że naprawdę pokochał swoją drugą małżonkę. Nim wszelkie ceremonie ślubne dobiegły końca, pierwsza małżonka zmarła z przyczyn zdrowotnych i Kasumi zastąpiła ja w roli cesarzowej. Nigdy nie zaniedbała swoich obowiązków względem dworu i samej Japonii. Wychodziła z inicjatywą, a sam cesarz liczył się ze zdaniem Kasumi, choć wszystko odbywało się poza forum, za zamkniętymi drzwiami, kiedy byli tylko oni. Żadnych świadków. Jak każda, dobrze wykształcona kobieta wiedziała, że musi pozostać w cieniu swojego małżonka, wspierać go, ale nigdy nie przyćmiewać. Oczywiście, że w życiu cesarza pojawiały się inne kobiety, ten jednak zawsze wracał do swej cesarzowej, które dołożyła wszelkich starań, aby nie być tą, o której myśli znikną po wspólnej nocy, stąd też cesarz nie dorobił się sporego haremu i żadna z kobiet w nim nie wywalczyła miana faworyty. Nie licząc jednego syna zrodzonego z Europejki, nie pojawił się inni potomkowie cesarza nie licząc tych urodzonych przez cesarzową. Kasumi dała swemu panu mężowi czwórkę zdrowych, silnych dzieci w tym dziedzica, czego pierwsza małżonka nigdy nie zapewniła.
Tak naprawdę nie wie, kiedy na dworze pojawił się zdrajca i wprowadził destruktywny pierwiastek do jej poukładanego życia. Cesarz nie raz w prywatnych rozmowach ze swą małżonką wspominał, że obawia się żmii, którą być może hoduje sobie na własnej piersi. Z biegiem czasu słowa te stały się rzeczywistością - cesarz umarł i gdyby nie zaufany gwardzista, który wpadł do komnat cesarzowej informując o wszystkim i próbując ją wyrwać z wszechobecnego piekła, podzieliłaby losy swego małżonka i skończyła martwa na podłodze w pałacu. Mężczyzna pomógł Kasumi wydostać się z obleganego pałacu, wyprowadzając cesarzową sekretnymi przejściami na siłę, gdyż ta wyrywała się, krzycząc imiona swych dzieci i małżonka. Zaprowadził ją tam, gdzie nikt nie pomyślałby, aby szukać - do domu gejsz. Matka, serdeczna dla cesarzowej osoba, z którą znała się od lat, obiecała zadbać o bezpieczeństwo Kasumi. Nie mając innego wyjścia, ta pogodziła się z myślą, iż będzie musiała tutaj zostać. Wykazałaby się skrajną głupotą, gdyby sama próbowała teraz walczyć, jeszcze większą informując zdrajców, że żyje. Przez kilka tygodni musiała nauczyć się tego, co umiały inne, młodziutkie gejsze i czego uczyły się od najmłodszych lat. Matka zgodziła się, aby Kasumi miała wpływ na decyzje odnośnie gości, którzy zabiegają o jej towarzystwo, a co za tym idzie zyskała większą niezależność, zawsze też służy radą. Pod makijażem łatwo było udawać kogoś innego, jakby przywdziewać maskę zupełnie innej persony. Nie była już cesarzową Kasumi, a Miyako. Gejszą, wyjątkową pod tym względem, że pomimo wieku stanowiła intrygujący kontrast do tych wszystkich młodziutkich dam. Musiała przełknąć gorycz związaną ze zmianami. Cesarz nie żył, jej dzieci ponoć uciekły w różne strony Japonii, ona musiała się ukrywać. Klany rzuciły się sobie nawzajem do gardeł, chcąc zagarnąć władzę dla siebie. Nie było łatwo wycofać się, zmienić swoje życie, które było jej pisane od zawsze. Nie oznacza to jednak, że zapomniała. Nie byłoby dnia, w którym nie wracałaby wspomnieniami do pałacu, do swego zmarłego cesarza. Obiecała sobie, że nie wyjawi sekretu dopóki nie znajdzie się klan, który niegdyś wierny wobec jej męża będzie na tyle silny i zdeterminowany, aby przywrócić ład w Japonii. Do tej pory będzie aktorką ulotnej chwili, jak to malowniczo nazywano gejsze, która ukrywa się za tysiącami masek.

Multikonta -

Za dużo umiejętności. Wywal z kilka albo Ci sama utnę połowę. Ewentualnie część z tego przenieś do ciekawostek.

Zredukowałam. Pamiętaj tylko proszę, że raz, że jest/była cesarzową a dwa nie ma 18 lat a 44 więc i więcej życia już za nią, aby się tego wszystkiego nauczyć.

Biorę ten fakt pod uwagę.