Hashimoto Ryunnosuke

by Gość 14/12/13, 07:55 pm

IMIĘ I NAZWISKO: Hashimoto Ryunnosuke.

WIEK: Dwadzieścia osiem lat.
PROFESJA: Samuraj.
STATUS: Samuraj, nauczyciel, opiekun.

WYGLĄD: Przystojny czy też nie, nigdy się specjalnie zbytnio nie zajmował tym tematem. Świadomość, że jest akceptowany taki, jaki jest przez jedyną liczącą się osobę w jego życiu w zupełności mu wystarcza, a to czy jakakolwiek z dam wzdycha na widok jego aparycji jest sprawą drugorzędną. On sam uważa, że jest na tyle „przyjemny w odbiorze”, że śmiało może pojawiać się w miejscach publicznych bez niepotrzebnego straszenia ludzi, a to czy ktoś kiedyś uzna go za przystojnego jest raczej mało istotne. Nie pali mu się do małżeństwa, czy poszukiwania kochanki, dlatego kwestie wyglądu zewnętrznego może śmiało odrzucić na drugi plan.
Z reguły zdarza mu się spoglądać w dół na resztę ludzi, aczkolwiek od czasu do czasu zdarzy się, by ktoś był mu równy bądź, co jest o wiele rzadsze, by musiał zadzierać głowę do góry. Ryunnosuke jest mężczyzną wysokim, jak na Azjatę, ponieważ mierzy dokładnie metr siedemdziesiąt dziewięć i pół. Dłuższe włosy o brązowej barwie z reguły zaczesane są do tyłu i bardzo ciężko spotkać mężczyznę, by były one ułożone niestarannie. Zawsze stara się wyglądać schludnie i nienagannie, dlatego jakikolwiek przejaw „niedopracowania” jest u niego czymś niespotykanym, a wręcz dziwnym. Z reguły w takim przypadku jest pytany o stan zdrowia oraz to czy odpowiednio wypoczął, wszakże niemal nie da się go spotkać, by jego wizerunek odstępował od perfekcji, czego nie można powiedzieć o paniczu Natsume, u którego zawsze coś przeszkadza, by wyglądał nienagannie, a Ryuunnosuke zawsze to coś musi poprawiać. Każde wyjście poprzedzane jest ich tradycyjnym rytuałem sprawdzenia wyglądu i rzecz jasna jedyną osobą, która jest sprawdzana jest Natsume, ponieważ nie ma możliwości, by o czymś przypadkiem nie zapomniał.
Wracając do meritum sprawy. Proporcjonalna twarz sprawia wrażenie, jakby wszystko było dokładnie na swoim miejscu. Wszystko do siebie idealnie pasuje tworząc „kompozycję” całkiem przyjemną dla oka. A jeżeli już przy oczach jesteśmy, to te należące do Ryu są w tym samym kolorze, co włosy. Symetrycznie rozstawione o owalnym kształcie i wyraźnym czarnym obramowaniu. Prosty nos, mocno zarysowane kości policzkowe i subtelna, acz nieco kwadratowa szczęka tworzą naprawdę harmonijną całość. Godną uwagi rzeczą z pewnością jest szeroka klatka piersiowa, wydatna z widocznie zarysowanymi mięśniami. Mężczyzna od dziecka para się pracą fizyczną, walczy oraz trenuje. Każdy swój dzień poświęca zarówno na naukę mentalną, jak i fizyczną, by zbilansować spokój ducha, umysłu jak i ciała. W przeciwieństwie do swojego pana nigdy nie chwalił się damom swoim ciałem, dlatego nikt nigdy nie wzdychał czy piszczał na widok jego dobrze zbudowanego ciała, niemniej jednak także nie potrzebował tego rodzaju aprobaty, by poczuć się lepiej. Jego samoocena jest na wystarczającym poziomie i zdaje sobie sprawę, że zbyt wielka pycha prowadzi jedynie do zguby, o czym zawsze wspomina Natsume, gdy ten zbytnio dba o uwagę kobiet w tych aspektach. Ciało choć pięknie wyrzeźbione niechętnie pokazywane jest komukolwiek, albowiem nosi wszelakie znamiona walk, bitew i pozostałości po karach wymierzonych przez matkę Natsume, pokryte dość gęstą siateczką mniejszych lub większych bladoróżowych blizn.
Jeśli idzie o jego codzienny ubiór, to jest to dyktowane zajęciem w ciągu dnia. Nigdy jednak nie przykłada szczególnej uwagi, by jego odzienie było nadto zdobione czy piękne. Wystarczą mu dobrze wykonane i trwałe ubrania, proste, ale wytrzymałe. Barwy goszczące w jego szafie to głównie brązy, zielenie, granaty i odrobina bieli (która z reguły bardzo szybko zmienia się w szarość). Z rzadka można znaleźć coś o nieco żywszej barwie, innej teksturze czy choćby ze wzorem.

CHARAKTER: Jest honorowym człowiekiem, lojalnym swoim przekonaniom i ideom. Przeważnie jest chłodno kalkulującym, spokojnym młodzieńcem, który ponad wszystko ceni sobie opanowanie. Jest osobą o stoickim spokoju, bardzo poukładanym i racjonalnie myślącym. Ludzie odbierają go, jako pozbawioną uczuć bryłę lodu. Prawdą jest, że Ryunnosuke raczej nadmiernie nie okazuje swoich uczuć. Oszczędny zarówno w słowach, jak i emocjach. Nie ma zbyt wiele osób, które z łatwością są obdarowywane prawdziwymi uczuciami z jego strony. Od zawsze uczony, że uczucia u mężczyzny są jedynie jego słabością, choć SA sytuacje, w których mogą okazać się przydatne. Nie oznacza to jednak, że mężczyzna jest pozbawiony cokolwiek cieplejszych zachowań względem innych ludzi. Stara się, by emocje nie wpływały zbytnio na jego osąd, a były jedynie pomocą, o ile w takiej sytuacji mogą taką pomocą się stać. Gra dyplomatycznie, zachowując odpowiednią postawę względem zaistniałej sytuacji. Jest tylko jedna osoba, do której żywi nikłe, nieco cieplejsze emocje aniżeli do reszty świata. Nie znosi, gdy ktoś komplikuje mu życie, gdy stwarza problemy bądź specjalnie go denerwuje. Jest cierpliwy do pewnych granic, ale jeżeli ktoś będzie na tyle niemądry by nagiąć te granice ku własnej uciesze niech się strzeże, bo poirytowany Ryu, to zły Ryu, któremu lepiej nie wchodzić w drogę. Przeważnie perfekcyjnie panuje nad swoimi emocjami, niechętnie dzieląc się nimi ze światem. Na rozluźnienie i swobodę raczej sobie nie pozwala, a już w szczególności nie przy innych osobach. Nie łatwo zdobyć jego zaufanie. Mimo, że wydaje się osobnikiem względnie uprzejmym czy przyjaznym na pierwszy rzut oka, trzyma ludzi na bezpieczny dystans by wpierw móc ich zanalizować i stwierdzić czy warto mieszać się w tę znajomość. Potrafi być chorobliwie zazdrosny, tylko i wyłącznie, jeżeli chodzi o tę jedną jedyną osobę, aczkolwiek nie sposób tego uświadczyć. Jego reakcje są raczej ukryte, ponieważ za wszelką cenę stara się, by nikt o niczym się nie dowiedział, a w szczególności nie ta osoba. Jeżeli chodzi o relacje ze swoim panem to zasługuje na miano sługi idealnego. Godny zaufania, lojalny, doskonale ułożony i wychowany z nienagannymi manierami. Dokładnie takimi epitetami można śmiało opisać Ryunnosuke i nie będzie się to bardzo mijało z prawdą. Postępuje mądrze, rozważnie, a sprawy zawsze wpierw przemyśli zanim zacznie działać. Wszystko, co robi, wykonuje z należytą precyzją, jest perfekcjonistą, dlatego nie uznaje porażek ze swojej strony czy podległych mu służących. Bardzo wymagający względem własnej osoby. Jeżeli chodzi o nastawienie do młodego panicza to jest względem niego często bardzo krytyczny. Wie, że może od niego wymagać jak najwięcej więc nic dziwnego, że właśnie tego od niego oczekuje. Niektórzy uważają, że jest zbyt surowy i często przesadza z ilością nałożonych na Natsume obowiązków, ale Ryunnosuke robi to tylko i wyłącznie dla jego dobra.

UMIEJĘTNOŚCI:
- Umiejętność władania bronią: katana, daishō, daitō, wakizashi.
- Umiejętność strzelania z łuku.
- Jazda konna.
- Gruntowna, a zarazem podstawowa wiedza nabyta w murach pałacu, dzięki uprzejmości głowy klanu Murakami.
- Medycyna tradycyjna.
- Sztuki walk: karate, atak.
CIEKAWOSTKI:
- Wciąż traktuje Natsume jak dziecko i nie potrafi zaakceptować faktu, że jest już dorosłym mężczyzną.
- Odkąd pamięta zawsze przyjmował na siebie kary Natsume nałożone na niego przez matkę, która nienawidzi go chyba bardziej niż własnego syna.
- Tuż przed wyjazdem do stolicy Natsume podarował mu młodego ogiera maści karej o imieniu Ryuugan.
- O niebo lepiej radzi sobie w kontaktach z Miauki niż jej mąż, tak naprawdę to traktuje ją jak młodszą siostrę, której nigdy nie miał. Dziewczyna z niewyjaśnionych przyczyn zaskarbiła sobie jego sympatię. Jest święcie przekonany, że Miauki jest przykładną zoną, która nie byłaby w stanie zdradzić jego pana.
- Jako mały chłopiec marzył o tym, by zostać lekarzem i pomagać ludziom.

HISTORIA:
Najmłodsze lata swojego życia spędził pod opieką matki, która starannie przekazywała mu swoja wiedzę, a także wraz z nią uczęszczał na nauki do zaprzyjaźnionego medyka. W tamtym okresie wyjątkowo interesował się medycyną i był przekonany, że tak będzie wyglądało jego przyszłe życie, na poświęceniu się swojej pasji. Jak bardzo rozczarował się, kiedy w końcu ojciec wezwał go na dwór rodziny Murakami chcąc, by chłopak uczył się obowiązków należących do przyszłego spadkobiercy. Z początku sprzeciwiał się woli ojca, prosił go i błagał, by ten pozwolił mu odstąpić od tego rzekomego zaszczytu, a na swoje miejsce proponował młodszego brata, któremu najwidoczniej było wszystko jedno. Ustąpił dopiero po długiej rozmowie, w której ojciec cierpliwie wytłumaczył jak ważne jest, by ich rodzina trzymała się tradycji oraz jak ważne i cenne zadanie mają do wykonania.
Lata buntu minęły, Ryunnosuke wbrew swoim marzeniom zaczął się uczyć i był zadziwiająco mądrym i pojętnym uczniem. Odkąd znalazł się na dworze uczęszczał na nauki prowadzone przez najlepszych nauczycieli. Wszyscy byli zdumieni, jak inteligentny, zrównoważony i świetnym uczniem jest chłopak mimo swojego pochodzenia. Z czasem zaczął sobie zaskarbiać uznanie wszystkich możnych, ale i nieprzychylność większości młodzieńców, z którymi często musiał sobie radzić. I tu wykazywał się pod względem giętkości języka czy siły fizycznej, aczkolwiek zawsze wpierw próbował rozwiązywać spór słownie.
Pierwsze spotkanie z młodym paniczem po części było nieszczęśliwe, po części kojące. Dokładnie pamięta, jak przechadzał się po jednym z okazałych dziedzińców przyległych do dworu, kiedy jakiś drobny chłopczyk wpadł na niego. Wtedy zza rogu wyskoczyła rozwścieczona kobieta wykrzykująca coś o stłuczonym wazonie, nieodpowiedzialności i tym, że chłopak ma, czym prędzej być wychłostany. Ryunnosuke niewiele myśląc wstawił się za chłopcem i poprosił, by mógł przyjąć karę w zamian za niego. Zdenerwowana kobieta zgodziła się, aczkolwiek za jego opieszałość postanowiła podwoić karę. Następnego dnia młodzieniec dowiedział się, że tym chłopcem był Natsume i od tego dnia ma być jego opiekunem. Od tamtej pory stali się nierozłączni i za każdym razem to Ryu przyjmował kary za Natsume, co było oczywiście zamierzone i nie podlegało dyskusji.
Lata mijały, panicz rósł jak na drożdżach i zdawać się mogło, że jedyną osobą, która tego nie potrafiła dostrzec był sam Ryunnosuke. Wciąż traktował go jak małego chłopca, był zbyt opiekuńczy i restrykcyjny. Ich pierwsza rozłąka nastąpiła niecały rok temu w chwili, w której dowiedzieli się o znacznym pogorszeniu się stanu zdrowia Hidetory. Ryunnosuke postanowił wrócić, by opiekować się głową rodu. Sam przeszło kilka miesięcy wcześniej stracił ojca, dlatego za poleceniem Natsume wrócił na dwór klanu Murakami zostawiając panicza Natsume samego w stolicy na tak długi okres czasu. Jest to ich pierwsza tak długa rozłąka odkąd się poznali.

MULTIKONTA: Do wiedzy administracji.