POZOSTAŁE POJĘCIA
Strona 1 z 1 • Share
POZOSTAŁE POJĘCIA
BAFUKU - rządy sprawowane przez Shoguna.
DAIMYO - potężni i wpływowi władcy ziemscy, żyjący na przestrzeni VII i VIII wieku w średniowiecznej Japonii. Zarządzali oni całymi wioskami i miastami, do dyspozycji mając nieprzebrane oddziały samurajów. W okresie rządów Tokugawów postanowiono podzielić daimyo na:
- fudai daimyo: bezpośrednich wasali shoguna spokrewnionych z rodem;
- tozama daimyo: niespokrewnieni z shogunatem.
EMAKIMONO - tradycyjne malowidła na zwojach z końca XII wieku. Historie na rozwijanej rolce. Szerokość dzieł do 30-40 cm, zaś długość to około kilku metrów. Czytając Emakimono, przewija się papier z rolki na rolkę, od prawej do lewej.
FUROSHIKI - kawałek materiału w kształcie kwadratu, który służy do spakowania bardzo drobnych rzeczy lub innych drobiazgów.
FUSUMA - ściana jednocześnie spełniająca rolę rozsuwanych drzwi.
FUTON - materac kładziony bezpośrednio na maty tatami, służący do spania. Jego rozmiary wynoszą: od 5 do 20 cm grubości, 180 cm długości i 90 cm szerokości. W ciągu dnia futon jest składany i chowany do specjalnej, zamaskowanej szafy. Nocą futon przykrywa się prześcieradłem, by móc na nim spać.
HAIKU - nazywane także hokku, haikai. Japońska forma poetycka reprezentacyjna dla okresu Edo, dłuższy utwór składający się z kilkunastu do kilku tysięcy wersów.
HASHI - dwa patyki wykonane z drewna, oszlifowane, czasem pokrywane i ozdobne, używane w niektórych krajach Dalekiego Wschodu jako sztućce.
KAKEMONO - obraz lub kaligrafia japońska, wykonana na jedwabiu lub papierze, oprawiona w ramkę z pasków ozdobnych tkanin lub papieru. Honchi, czyli właściwe dzieło i oprawa podklejone są kilkoma warstwami papieru czerpanego (washi).
KAMI-DANA - domowy ołtarzyk w szintoizmie. Zazwyczaj są na nich obrazy zmarłych z rodziny, albo przedmioty z nimi związane bądź tabliczki z ich imionami. Ofiaruje się na nich także bogom dary w postaci ryżu, wody, soli, czy ryby.
MAKIMONO - japoński obraz rozwijany w poziomie, odmiana kakemono, wykonane na papierze zwijanym w rulon.
ŌGI - składany wachlarz japoński.
ROUNIN - dosłownie "człowiek fala". W okresie Nara i Heian - sługa pańszczyźniany, który porzucił majątek pana. W czasach feudalnej Japonii - samuraj bez pana.
SAKE - japoński napój alkoholowy (14-20%) produkowany na bazie ryżu.
SEPPUKU - japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem wnętrzności, nazywany również harakiri. Według tradycji japońskiej dusza mieściła się właśnie w brzuchu, gdzie też, jak wierzyli, umiejscowione były uczucia. Rozcięcie brzucha miało być dowodem niewinności samobójcy i okazania szczerości jego zamiarów. Po śmierci był oczyszczany ze wszelkich zarzutów.
TOKONOMA - wnęka ścienna, znajdująca się w południowej części tradycyjnego japońskiego domu. Wystawia się tam ikebanę, pamiątki rodzinne lub zwój kakemono. W okresie świątecznym: ołtarzyki butsudan lub ołtarze shinto. Wszystko dla bóstw opiekuńczych.
UKIYO-E - Rodzaj japońskiego drzeworytu i malarstwa funkcjonujący od połowy XVII wieku do początku ery Meiji. Był to plastyczny sposób wyrażania przepływającego świata i powstawał w obrębie dzielnic rozrywki największych miast epoki Edo. Obok literatury i teatru kabuki, drzeworyty stanowiły jeden z trzech filarów kultury japońskiej.
DAIMYO - potężni i wpływowi władcy ziemscy, żyjący na przestrzeni VII i VIII wieku w średniowiecznej Japonii. Zarządzali oni całymi wioskami i miastami, do dyspozycji mając nieprzebrane oddziały samurajów. W okresie rządów Tokugawów postanowiono podzielić daimyo na:
- fudai daimyo: bezpośrednich wasali shoguna spokrewnionych z rodem;
- tozama daimyo: niespokrewnieni z shogunatem.
EMAKIMONO - tradycyjne malowidła na zwojach z końca XII wieku. Historie na rozwijanej rolce. Szerokość dzieł do 30-40 cm, zaś długość to około kilku metrów. Czytając Emakimono, przewija się papier z rolki na rolkę, od prawej do lewej.
FUROSHIKI - kawałek materiału w kształcie kwadratu, który służy do spakowania bardzo drobnych rzeczy lub innych drobiazgów.
FUSUMA - ściana jednocześnie spełniająca rolę rozsuwanych drzwi.
FUTON - materac kładziony bezpośrednio na maty tatami, służący do spania. Jego rozmiary wynoszą: od 5 do 20 cm grubości, 180 cm długości i 90 cm szerokości. W ciągu dnia futon jest składany i chowany do specjalnej, zamaskowanej szafy. Nocą futon przykrywa się prześcieradłem, by móc na nim spać.
HAIKU - nazywane także hokku, haikai. Japońska forma poetycka reprezentacyjna dla okresu Edo, dłuższy utwór składający się z kilkunastu do kilku tysięcy wersów.
HASHI - dwa patyki wykonane z drewna, oszlifowane, czasem pokrywane i ozdobne, używane w niektórych krajach Dalekiego Wschodu jako sztućce.
KAKEMONO - obraz lub kaligrafia japońska, wykonana na jedwabiu lub papierze, oprawiona w ramkę z pasków ozdobnych tkanin lub papieru. Honchi, czyli właściwe dzieło i oprawa podklejone są kilkoma warstwami papieru czerpanego (washi).
KAMI-DANA - domowy ołtarzyk w szintoizmie. Zazwyczaj są na nich obrazy zmarłych z rodziny, albo przedmioty z nimi związane bądź tabliczki z ich imionami. Ofiaruje się na nich także bogom dary w postaci ryżu, wody, soli, czy ryby.
MAKIMONO - japoński obraz rozwijany w poziomie, odmiana kakemono, wykonane na papierze zwijanym w rulon.
ŌGI - składany wachlarz japoński.
ROUNIN - dosłownie "człowiek fala". W okresie Nara i Heian - sługa pańszczyźniany, który porzucił majątek pana. W czasach feudalnej Japonii - samuraj bez pana.
SAKE - japoński napój alkoholowy (14-20%) produkowany na bazie ryżu.
SEPPUKU - japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem wnętrzności, nazywany również harakiri. Według tradycji japońskiej dusza mieściła się właśnie w brzuchu, gdzie też, jak wierzyli, umiejscowione były uczucia. Rozcięcie brzucha miało być dowodem niewinności samobójcy i okazania szczerości jego zamiarów. Po śmierci był oczyszczany ze wszelkich zarzutów.
TOKONOMA - wnęka ścienna, znajdująca się w południowej części tradycyjnego japońskiego domu. Wystawia się tam ikebanę, pamiątki rodzinne lub zwój kakemono. W okresie świątecznym: ołtarzyki butsudan lub ołtarze shinto. Wszystko dla bóstw opiekuńczych.
UKIYO-E - Rodzaj japońskiego drzeworytu i malarstwa funkcjonujący od połowy XVII wieku do początku ery Meiji. Był to plastyczny sposób wyrażania przepływającego świata i powstawał w obrębie dzielnic rozrywki największych miast epoki Edo. Obok literatury i teatru kabuki, drzeworyty stanowiły jeden z trzech filarów kultury japońskiej.
Strona 1 z 1
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach
|
|